Przyczyny i metody leczenia niepłodności

Czytelniku! pamiętaj, że wszystkie informacje i porady zawarte na naszym portalu nie zastąpią indywidualnej konsultacji z fachowcem/lekarzem. Stosowanie treści zawartych na naszym blogu w praktyce każdorazowo powinno być konsultowane z specjalistą o odpowiednich kwalifikacjach. Redakcja i wydawca portalu nie ponoszą odpowiedzialności ze stosowania porad zamieszczanych na stronie.

Niepłodność dotyka coraz większą liczbę par na całym świecie, przez co została uznana przez WHO za jedną z chorób cywilizacyjnych. Co jest przyczyną niepłodności u kobiet i mężczyzn? Jak przebiega diagnostyka i leczenie? Czym są techniki wspomaganego rozrodu i czy są skuteczne? Na te wszystkie pytanie odpowiemy w poniższym artykule.

Przyczyny i metody leczenia niepłodności

• Przyczyny niepłodności u kobiet i mężczyzn
• Jakie są metody diagnozowania niepłodności?
• Leczenie niepłodności i techniki wspomagania rozrodu

Najczęstsze przyczyny niepłodności u kobiet i mężczyzn

Niepłodność to zaburzenie, które może dotyczyć zarówno kobiety, jak i mężczyzny a zdarzają się również sytuacje, kiedy problem dotyka ich oboje.

Przyczyny męskiej niepłodności

Do głównych przyczyn męskiej niepłodności należy zaliczyć:

• Niski poziom testosteronu — niedobór hormonu męskiego może prowadzić do zaburzeń spermatogenezy i zmniejszenia płodności.
• Wady anatomiczne układu rozrodczego — takie jak zablokowane nasieniowody lub wrodzone wady, mogą utrudniać transport plemników.
• Infekcje przenoszone drogą płciową – między innymi chlamydia, kiła czy zapalenie gruczołu krokowego, mogą wpływać negatywnie na jakość plemników i zdolność do zapłodnienia.
• Narażenie na substancje toksyczne – chemikalia, metale ciężkie czy promieniowanie, mogą uszkadzać plemniki i wpływać na płodność mężczyzn.
• Czynniki genetyczne – wrodzone zaburzenia chromosomalne, takie jak zespół Klinefeltera czy mikrodelecje chromosomów Y, mogą prowadzić do męskiej niepłodności.

Przyczyny niepłodności u kobiet

Niepłodność u kobiet zazwyczaj jest spowodowana przez:

• Zaburzenia hormonalne — niedoczynność tarczycy, zespół policystycznych jajników (PCOS) i nieregularne owulacje.
• Zaburzenia strukturalne układu rozrodczego – takie jak zrosty jajowodów, torbiele jajników i nieprawidłowe struktury anatomiczne macicy mogą utrudniać zapłodnienie i rozwój zarodka.
• Infekcje dróg rodnych – zapalenie przydatków, chlamydia i inne infekcje mogą prowadzić do uszkodzenia jajowodów i zmniejszenia płodności.
• Stany zapalne w obrębie narządów rozrodczych, takie jak endometrioza czy zapalenie miednicy, mogą wpływać negatywnie na zdolność do zajścia w ciążę.

Niepłodność idiopatyczna — kiedy przyczyna nie jest znana

Niepłodność idiopatyczna to termin używany w przypadku, gdy przyczyna niepłodności u pary nie jest znana pomimo przeprowadzenia pełnej diagnostyki. Jest to frustrująca sytuacja, która może wpływać negatywnie na doświadczenia emocjonalne i psychiczne par.

Metody diagnostyki niepłodności — badania hormonalne i obrazowe

Skuteczne leczenie niepłodności jest możliwe tylko po dokładnym określeniu przyczyny choroby. Diagnostyka niepłodności obejmuje takie badania jak:

• Badania hormonalne– testosteron, FSH, LH, estrogeny, progesteron oraz hormonów tarczycy w celu wykrycia ewentualnych zaburzeń hormonalnych.
• Ultrasonografia– badanie obrazowe narządów płciowych u kobiet i mężczyzn pozwala na wykrycie zmian patologicznych i identyfikację ewentualnych wad anatomicznych.

U kobiet dodatkowo może zostać wykonana histerosalpingografia, czyli badanie radiologiczne, które umożliwia ocenę przepustowości jajowodów i wykrycie ewentualnych blokad oraz laparoskopia, która pozwala na bezpośrednią wizualizację narządów rozrodczych wewnętrznych w celu identyfikacji zmian patologicznych, takich jak endometrioza, zrosty czy torbiele.

U mężczyzn przeprowadzane jest badania nasienia pod kątem liczby, ruchliwości i kształtu plemników, a także ocena innych parametrów, takich jak pH i obecność leukocytów. W niektórych sytuacjach może być niezbędna biopsja jądra — czyli pobranie próbki tkanki jądra w celu oceny produkcji plemników i identyfikacji ewentualnych problemów w procesie spermatogenezy.

Metody leczenia niepłodności i techniki wspomagania rozrodu

Leczenie niepłodności jest zależne przede wszystkim od przyczyn problemu.

Leczenie farmakologiczne i chirurgiczne

• Stymulację hormonalnąw celu pobudzenia owulacji u kobiet z nieprawidłową lub nieregularną owulacją.
• Farmakologiczna poprawa produkcji plemnikówdzięki stosowaniu leków, takich jak klomifen,.
• Terapię hormonalna zastępcza — czylipodawanie hormonów, takich jak progesteron lub estrogeny, w celu wsparcia procesów rozrodczych.

Metody chirurgiczne leczenia niepłodności

• Laparoskopia to zabieg chirurgiczny wykorzystujący niewielkie nacięcia, która pozwala na usunięcie zrostów, torbieli jajników lub naprawę strukturalnych wad macicy.
• Histeroskopia to procedura, podczas której cienka rurka jest wprowadzana przez szyjkę macicy, umożliwiając usuwanie polipów, mięśniaków lub przeszkód w jajowodach.
• Mikrochirurgiczna rekonstrukcja jajowodów – czyli chirurgiczne przywrócenie drożności jajowodów, które mogą być zablokowane lub uszkodzone.
• Naprawa wad anatomicznych u mężczyzn metodami chirurgicznymi.

Inseminacja i in vitro

Inseminacja i in vito to techniki wspomagania rozrodu, kiedy inne metody leczenia są niewystarczające.

Inseminacja to procedura, w której sperma partnera lub dawcy jest wprowadzane do dróg rodnych kobiety w celu zwiększenia szans na zapłodnienie. Jest stosowana przy problemach z transportem nasienia lub nieznanej przyczynie niepłodności.

In vitro to technika rozrodu wspomaganego, w której zapłodnienie zachodzi poza organizmem kobiety. Komórki jajowe są pobierane, połączone z plemnikami w laboratorium, a powstałe zarodki hodowane i transferowane do macicy. In vitro jest stosowane w przypadku poważniejszych problemów z płodnością jak uszkodzone jajowody lub niski jakości nasienia. Oba podejścia są skutecznymi metodami pomagającymi parom w osiągnięciu ciąży, gdy naturalne metody zawodzą.